Sa Philcoa ulit...
Naghihintay ako ng masasakyang bus nang dumating itong speaker kasama ng mga nahihiya niyang mga kaibigan.
Salita siya nang salita na parang walang ibang tao sa paligid niya. Ang volume ng boses: above average. Kahit may mga bumubusinang mga sasakyan e rinig pa rin ang boses niya. Yung mga kausap naman niya: below-average. Sinasabihan nga nilang hinaan niya yung boses niya. Pero wa-epek, tuloy ang ligaya--niya.
Naghihintay rin sila ng masasakyan pero di pa ring mapigilang magsalita.
The Speaker: (above avereage ang volume) OY SAKAY NA TAYO DUN SA BUS!
Kaibigan1: oi hinaan mo naman boses mo.
The Speaker: HINDI, AYUS LANG YAN.
Bilib din naman ako dahil hindi humihina ang boses niya kahit gaano siya katagal magsalita. Natatawa nga ako kasi kahit pinagtitinginan siya ng ibang tao e wala siyang pakialam basta masabi niya yung gusto niyang sabihin. Sa totoo lang, para siyang palengkera. Naalala ko tuloy bigla si Betsy sa kanya. Parang gusto lagi ng away. Haha!
: )
No comments:
Post a Comment